Mijn werk ontstaat vanuit beeldschrijven: het samenvoegen van tekens als een vorm van visueel denken. Lijnen en vormen functioneren als woorden; samen bouwen zij een beeldtaal waarin interactie, ritme en actie-reactie centraal staan. Net als taal maken mijn beelden gebruik van structuur, herhaling, variatie, stilte en intonatie.

In mijn werk ontstaan de elementen nooit los van elkaar. Ze zoeken elkaar op, beïnvloeden elkaar, leggen linken of trekken zich juist terug. Zo ontstaat een dynamiek die me steeds weer verrast: een vorm roept een andere op, een teken vraagt om een tegenstem. De elementen ontlenen hun betekenis aan de manier waarop ze elkaar ontmoeten, waardoor er gaandeweg samenhang en een eigen taaltoon ontstaat. Als een weefsel waarin de onderlinge relaties tellen en niet de geïsoleerde elementen.

Beeldschrijven is voor mij vormgeven aan wat zich niet laat uitspreken maar zich wel laat zien—een taal waarin het beeld het woord neemt wanneer taal zich terugtrekt.